ويژگى‏هاى درسی استاد موسوی تهرانی(رحمه الله)

   ساليان درازى است كه از تصنيف كتاب شريف «فرائد الاُصول» و «کفایة الاُصول» مى‏گذرد. از آن زمان ‏تاكنون، اساتيد و شخصيت ‏هاى برجسته ‏اى به تدريس اين دو كتاب، همت گماشته‏ اند و اين ‏حركت مبارك در طول دهه ‏هاى گذشته، روند پرشتابى را به خود ديده است.

   در ميان فرزانگانى كه در سال‏هاى اخير، در زمينه تدريس دو كتاب ارزشمند ياد شده، چهره ‏ماندگار و پرآوازه ‏اى داشته ‏اند، استاد موسوى تهرانى(رحمه الله)، از فروغ و درخشش ‏ويژه‏ اى برخوردارند. معظم له بيش از سى سال است كه به تدريس «رسائل» و «کفایه» اشتغال داشته، بارها آن را از آغاز تا پايان درس داده ‏اند و از اين طريق، مشتاقان كسب علم و دانش را از افاضات روح بخش خود بهره ‏مند ساخته‏ اند. اكنون نيز اين تلاش مبارك، در سايه عنايات والطاف الهى و نيز توجهات حضرت بقية اللَّه الاعظم(ارواحنا لتراب مقدمه الفدا)، اين تلاش علمى‏ و پر ثمر، با وجود كهولت سن و عوارض جانبى آن، همچون گذشته به حيات طيبه خويش ‏ادامه مى‏دهد.

   بديهى است، چنين محفل علمى و پر سابقه ‏اى، از خصوصيات و امتيازات كم ‏نظيرى‏ برخوردار باشد كه شايسته است در اين‏جا به پاره ‏اى از آن‏ها اشاره كنيم:

   1 - برخوردارى حضرت استاد از بيانى شيوا، آسان و روان كه همواره با ذكر نكاتى ارزنده ‏همراه است و به همين جهت، معظم له حتى دشوارترين مطالب كتاب را به گونه‏ اى آسان وساده مطرح مى‏كنند، به گونه‏ اى كه حقيقتاً هيچ نكته ناگفته‏ اى باقى نمى‏ ماند.

   2 - توجه بسيار به كيفيت درس -نه كميت آن - را مى‏توان از خصوصيّات بارز حضرت‏ استاد در كار تدريس دانست. معظم له همواره تلاش دارند مطالب علمى به بهترين شكل‏ ممكن، براى شاگردان، گفته شود. بر اين اساس، در مجلس درس ايشان، نه تنها به حجم‏ عبارت خوانده شده از كتاب اهميتى داده نمى ‏شود، بلكه كم يا زياد بودن شاگردان نيز در روند علمى و تحقيقى درس تأثيرى ندارد.

   دقت در تفهيم و بحث و بررسى درباره دقيق‏ترين و ظريف‏ترين مطالب علمى، دراولويت كارى درس معظم له قرار دارد و به همين علت، گاه بحث پيرامون مسئله ‏اى، چندين‏ روز به درازا كشيده مى‏شود تا از اين رهگذر، نكته‏ اى مبهم در عبارات نباشد و مطلبى هرچندكوچك، اما مهم ناگفته نماند.

   3 - تحقيق و تتبع فراوان در مطالب درسى و مسائل جانبى آن، از ويژگى‏ه اى حائز اهميت حوزه درسى حضرت استاد است. معظم له در برخورد با مطالب علمى، بسيار موشكافانه و تحقيقى عمل مى‏كنند و در اين محفل، مسائل مورد تحليل و بررسى عميقى‏ قرار مى‏گيرد، به گونه ‏اى كه در بسيارى از اوقات، جنبه درس خارج اصول پيدا مى‏كند! درچنين شرايطى است كه شاگرد به بهترين شكل ممكن، با پيچيده ‏ترين مسائل اصولى آشنا وبه مرور زمان، از قدرت علمى شايسته‏ اى برخوردار مى‏شود.

   4 - توجه به جنبه كاربردى مباحث اصولى و تطبيق قواعد آن با مثال ‏هاى متنوع فقهى، تسلط و اشراف كامل بر عبارات كتاب و همت در تصحيح ادبى آن‏ها در موارد لزوم، تقسيم ‏بندى مطالب و عناوين درسى، ايجاد انگيزه و فراهم آوردن زمينه‏ هاى لازم براى‏ تحقيق و پژوهش و وادار كردن شاگردان بدين امر مهم، ذكر منابع و مآخذ اقوال و دقت‏ تحسين برانگيز در نقل آن‏ها، بيان سير تاريخى مباحث و ايجاد پيوند منطقى ميان مطالب‏ علمى و عبارات كتاب، توجه به ادله و مبانى پنهان در پس اقوال و تقيد به تدريس كتاب ازآغاز تا پايان آن، از ديگر ويژگى ‏هاى برجسته درس حضرت استاد(رحمه الله) است.